
Siri Nilsen uzaklardan, Kuzey ellerinden. Sesi buğulu olanlardan ama acı pek yok sesinde, gündelik telaşlar ve yorgunluklar var gibi. Gündelik işler içerisinde nefes almaya çalışan bir kadın gibi Siri.
Sade kompozisyonlar, yer yer (melodik) elektronik altyapılar, biraz Kuzey'in yerel tınıları ve biraz da samimiyet...
İşte bu dokunuşlar ile uzaklar yakın da oluyor, gözler görmeyeni de görüyor...Siri uzak ama bir o kadar da yakın bir kadın, gündelik rutinlerimiz içerisinde dinlenmeyi hak ediyor en azından.
Edit: İlk kez bu fotoğrafla birlikte yüzünü de görmüş olduk. Yanlış anlaşılmasın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder