Albüm | Brian Eno - Lux

2005 tarihli ‘Another Day On Earth’ü saymazsak kariyerinin neredeyse son yirmi yılını tamamıyla ambient kompozisyonlara ayıran Brian Eno, yeni albümle geleneği bozmuyor. Albümle kronolojik olarak numaralandırılan aynı ada sahip dört kaydın yer aldığı ‘Lux’de, Eno’nun geleneği yücelten özgünlükte bir tavır sergilediğini söylemek ise bir hayli güç. Ambient, müzisyenin de dediği üzere background music olması açısından dinleyici tarafından rahatlıkla duymazdan gelinebilme riskine sahip bir tür. Fakat söz konusu ‘Music For Airports’ ve ‘Apollo’ gibi kullanılan enstrümanlar bazında elektronik kökenli olan, minimalist kompozisyonlarıyla  yüksek etki gücüne sahip albümler olduğunda bu durum etkileyici bir müzikal şölene dönüşerek değişebiliyor. Referans noktası yine Eno’nun ta kendisi olmasına rağmen ‘Lux’ için iyimser yorumlarda bulunabilmek biraz zor. Zira müzisyenin önceki albümlerinde sıkça rastladığımız elektronik enstrümanların yerini alan piyano ve keman tınıları dahi ‘Lux’ü tekdüzelikten kurtarıp dinleyiciyi içine çekmeyi başaramıyor. Eno gibi yaratıcılığın sınırlarını zorlayan bir ismin dinleyicinin ruhani algılarını harekete geçirebilmesi adına sert nota vuruşlarını takip eden uzun soluklu ara sükunetlerden fazlasına ihtiyacı olmalı. 

(Bu yazı, XOXO The Mag Aralık'12 sayısında yayımlanmıştır.)