[Me]'yi keşfettiğim zamanlarda, bu pratik süreç aynen gerçekleşti. İlk şarkı güzeldi, ikinci şarkı hem güzel hem daha vurucuydu. Üçüncü şarkı ise yine güzeldi. Artık albümü ITunes' dan satın almamak için hiç bir sebep yoktu... Evet, yaptım gerçekten. Hayaldi, gerçek oldu.
Son zamanlarda keşfettiğim en iyi gruplardan biri Me (Artık böyle yazacağım, kusura bakmayın), hatta en hırçını, en enerjiği, en güzel melodilere sahip olanı ve daha çoğu kuşkusuz...
Me'yi ilk dinlediğimde, ağzımdan çıkan ilk cümle, "Muse'u çok andırıyor ama güzelmiş" olmuştu. İkinci şarkı bittiğinde ise "Muse andırıyor ama Muse'dan çok daha iyi" dedim. Üçüncü şarkı bitiminde ise "Bunların Muse ile alakası yok" demekle yetindim. Ayrı bir tadı var Me'nin. Her şeyden önce çok enerjik ve melodikler ve bu melodik olma durumu kekremsi bir tat bırakmıyor kesinlikle. Zorlama bir melodiklik değil, her şarkıda muhakkak sizi saran, mırıldanmaktan usanmayacağınız güzel melodiler var. Bu güzel melodiler sizi sarıp sarmalıyor.
Her şeyden önce Me çok iyi bir soliste sahip, biraz Jeff Buckley'i, biraz Freddie Mercury (çok az) hatta şarkılardaki vurgu sebebiyle de biraz Brian Molko'yu da andıran bir vokal ama daha neşeli bu adam, hatta biraz fazla enerjik. Bu grubun şarkılarıyla oldukça iyi bir ahenk oluşturuyor kuşkusuz.
Şarkıların bu kadar enerjik olma sebebi sanırım kullanılan riff'ler ve şarkıların anlık gel-git'leri. Bu durum aslında Me'nin progresif yanını da gösteriyor bir bakıma. İşte bu noktada kullanılan riff'lere ayrı bir parantez açmak istiyorum. Albümde kullanılan riff'ler o kadar sağlam ve bu riffler "gel git" süreçlerini öylesine iyi destekliyor ki bazen riff'ler ana melodinin bile önüne geçebiliyor. Gitarist yazdığı riff'ler ile derin bir saygıyı hak ediyor kuşkusuz. [Editör Notu: Yazar burada bir paragraf içerisinde en fazla ne kadar "riff" denebilir denemesi yapıyor. :)]
Güzel melodiler, güzel bir vokal ve güzel riff'ler ile donanmış bu güzel grubu kaçırmayın, es geçmeyin derim...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder