Please, Please, Please: a tribute The Smiths

Tribute albümler nedense başarısız olur. Hani eleştirmenler tarafından beğenilen ya da çoğunluğun takdirini kazanan tribute albüm sayısı neredeyse yok denecek kadar azdır. Zaten albümler de bütünsel bir yaklaşımdan çok, grupların cover performansları üzerinden değerlendirilir.

 Bir tribute albümün neden beğenilmeyeceğine dair bir çok sebep ortaya atabiliriz kuşkusuz ancak tribute albümlerin beğenilmemesin ardında yatan en önemli sebep albüme dair oluşan gereksiz "beklentiler" olsa gerek. Beklentilerin bu derece artmasının üç ayağı var bence; ilki sevdiğiniz grubun şarkılarının tekrardan ele alınması, ikincisi ele alınan şarkıların beğendiğiniz farklı bir grup tarafından tekrardan ele alınacak olması, üçüncüsü ise yıllarca severek dinlediğiniz şarkıların farklı nosyonlar ile tekrar ele alınacak olması. Bu üç ayak bir araya geldiğinde, beklentilerde de ister istemez yükseliyor, ancak gereksiz bir beklenti yükselmesi olduğu da gün gibi açık. Sonuçta üç ayak var bu işin içerisinde, her "ayak" yeniden ele alınan şarkıya farklı bir boyut katıyor.

Aslında benzer bir durumu No Clear Mind röportajını çevirirken yaşamıştım. Grubun konuştuğu dil Yunanca, bizim konuştuğumuz dil Türkçe ve grupla iletişime geçtiğimiz dil İngilizce. Nasıl bir çeviri yaparsanız yapın, muhakkak bir şeyler eksik kalıyor. Sonuçta salt "dil" kavramı dışındaki tüm değişkenler birbirinden bağımsız ve uzak. Ortak bir yol ve anlam bulmanız gerekir. Böylesine karmaşık bir yapı içerisinde tribute albümlerden beklentilerin çok yüksek olmaması gerektiğini düşünüyorum. Yani bir tribute albümde 5-6 şarkı kulağınıza hoş geliyorsa, bence iyi kotarılmış bir tribute albümüdür. Geri kalan tüm ayrıntılar önemsiz kalır. (diye düşünmekteyim)

 Bu kadar sözü The Smiths için yapılan "Please, Please, Please" tribute albümü adına yazma gereği duydum. Öncelikle albümü beğendiğimi söylemeliyim. Oldukça iyi kotarılmış bir albüm olmuş. Seçilen grup ve sanatçılardan da görebileceğiniz gibi albümde bir bütünsellik var. Birkaç şarkı dışında şarkıların sound'ları birbirine oldukça yakın ve şarkılar birbirlerini destekler nitelikte alt yapılara sahipler. Sanki tüm gruplar bir prodüktör ile çalışmış gibi. Bu durum şarkı geçişlerinde konsantrasyon kayıplarına da yol açmıyor üstelik.

 Konu The Smiths için yapılan bir tribute albüm olursa, sanırım yapılan işlerde irdelenmesi gereken en önemli nokta şarkıların melodramik yapılarıdır. Albüm boyunca çoğu vokal bu noktayı atlamamış olacak ki Morrissey vokalinin melodramasına sadık kalmışlar. Özellikle bu durum Devics solisti Sara Love tarafından icra edilen "Well I Wonder" yorumunda arşa çıkıyor denilebilir. Morrissey fanları kızacak ama sanki Morrissey'den daha iyi yorumlamış gibi şarkıyı:).

 "Dala" tarafından icra edilen "Last night I Dreamt That Somebody Loved Me" cover'ı albümün bir diğer önemli şarkısı olarak ön plana çıkıyor. En az orjinali kada güzel olan şarkı, birçok kritik tarafından tribute albümün en önde gelen şarkısı olarak belirtilmiş. Bence Well I Wonder daha iyi gibi ama (Bir kritik olarak ben!)

 Albümün bir diğer öne çıkan şarkısı ise Chikita Violenta tarafından icra edilen "Some Girls Bigger Than Others" olsa gerek. Şu ana kadar adını hiç duymadığım Meksikalı bir grup tarafından ele alınan şarkı, Cat Power postu'mda bahsettiğim müzikte öze bağlı olma durumunu oldukça iyi özetliyor. The Smiths kökeninden fazla uzaklaşmadan, kendi yaklaşımlarını müziklerine yedirmişler.

 Trespassers William tarafından cover'lanan "There is a Light That Never Goes Out" adlı The Smiths şarkısı ise klasik bir TW şarkısının özelliklerinden öteye gidemese de, The Smiths'in o güzel melodileriyle birleştiğinde TW sihri, "yine mi güzeliz?" sorusunu sordurtmadan edemiyor dinleyene. Güzel dream pop, ne güzelsin sen.

 Özetlemem gerekirse; "Please, Please, Please" adlı tribute albüm tam da The Smiths'e yakışacak 'diplerde kalmış' sanatçı ve grupların bir araya geldiği, belirli bir bütünlüğe sahip bir tribute albüm olarak kotarılmış. The Smiths severlerin kesinlikle kaçırmaması gerektiğini düşündüğüm, birkaç şarkı dışında sıfır handikaplı enfes bir tribute albüm olmuş.

Albümde öne çıkan şarkıları izninizle boldlamak istiyorum. 

1-Panic - Kitten 
2-Stop Me If You Think You've Heard This One Before - The Rest
3-What Difference Does It Make? - Joy Zipper 
4-Shoplifters of the World Unite - Tanya Donelly w/Dylan in the Movies 
5-Please Please Please Let Me Get What I Want - William Fitzsimmons 
6-I Won't Share You - Sixpence None the Richer
7-Well I Wonder - Sara Lov 
8-Half a Person - Greg Laswell 
9-Last Night I Dreamt That Somebody Loved Me - Dala 
10-Some Girls Are Bigger Than Others - Chikita Violenta 
11-Sheila Take A Bow - Telekinesis
12-Is It Really So Strange? - Solvents
13-Hand In Glove - The Wedding Present
14-How Soon Is Now? - Mike Viola and The Section Quartet 
15-There Is a Light That Never Goes Out - Trespassers William 
16-Rubber Ring - Girl in a Coma 
17-I Know It's Over - Elk City
18-What She Said - Katy Goodman (La Sera, Vivian Girls)
19-London - Cinerama 
20-Reel Around the Fountain - Doug Martsch (Built To Spill)