No Clear Mind Peyote Konseri - Rüyalar kaderimiz değildir belki de...

"No Clear Mind konseri" diye bir şey var artık hayatımda.

10 Mayıs gecesi yıllar sonra bile her anını, her saniyesini hatırlayacağım inanılmaz bir performansa/şeye tanıklık ettim. Kesinlikle anlatılması güç, anlatılması zor bir gece benim için. Her kelime biraz eksik kalıyor o geceyi tanımlamaya.

Soru kısa, aslında biraz da basit. Ne oldu o gece? Cevap basit, yalın ama kelimelere dökülmesi zor.
En basit haliye, 5 adam karanlık bir alana çıktı, ellerinde birkaç enstrüman ve şarkılarını çaldılar. Evet, tam da böyle oldu aslında konser. Tam da olması gerektiği gibi... Hiçbir sahne şovu barındırmayan, tamamen müziğin ön planda olduğu bir konser. Daha ne bekleyebilirdik ki sahi! Bir konserden müzikte başka ne beklentimiz olabilir ki sahi, müziğe doyduysak, müzik bizi bu diyardan farklı bir diyara ışınladıysa, dahasına gerekte kalmaz. (Bunu ayrı bir post'ta dile getireceğim)

Müziğin ön planda olduğu, her saniyenin biz dinleyicileri farklı diyarlara götürdüğü bambaşka bir şey halini aldı No Clear Mind konseri. Önce yeni albümden birkaç şarkıyla bize hoş geldin dediler. Tam yeni albümün lansman konseri haline geldi galiba dediğimiz anda ilk albümden şarkıları ardı ardına çalmaya başladılar. Delay'ler, slide gitarlar ve ekolar... Tüm silahlarını kuşandı sanki grup. Kurşunlar ilk defa bir bedeni öldürmek için çalışmadı o gece. Taaaa ta ta taaaaa... Peyote uzun zamandır bu kadar karanlık olmamıştı belki de.

Yankılanan sesler, fısıltılarımız sakinlik, huzur... Sonrasında Alone and Together, Static ve konserin belki de en önemli anı olan Dream is Destiny çalındı.

Grubun Dream is Destiny performansına özel bir paragraf ayırmak istiyorum. Çünkü grup sanki bu şarkıyla bize mini bir teşekkür gönderdi sanki. Bu konserin hayata geçmesinde, her ne kadar kimseler farkında olmasa da ciddi anlamda bir efor sarf ettik. Her neyse, grubun mini teşekkürü hakkındaki hikâyemizi sizlerle paylaşmak isterim. Blog'un yakın takipçileri bilir ki geçen yaz No Clear Mind ile bir röportaj yapmıştık. Yaptığımız röportajda bir soru ile yaptıkları müziklerin sinematik anlamda oldukça güçlü olduğunu ve hatta eski Türk Film müziklerini andırdığını bahsetmiştik ve özellikle de Dream is Destiny'nin Cahit Oben'in Canım Kardeşim adlı film müziğine benzediğini belirtmiştik. Hatta NCM'ye de buyrun siz de dinleyin demiştik.

Evet, bu hikâyeyi nereyi bağlayacaksınız diyenler içinse grup İstanbul Peyote performansı'nda Dream is Destiny adlı şarkısını Canım Kardeşim introsu ile çaldı. Konsere gittiğim tüm arkadaşlarımla suratımızda aynı anda "noluyor lan" ifadesi! Canım Kardeşim çalınmaya başladığı anda neredeyse tüm salon yere oturdu, gözlerini kapadı ve bu güzel dakikalara eşlik etti. Hepimiz kendi hikâyelerimizi, düş kırıklıklarımızı, hayallerimizi ya da sevgilerimizi tekrar düşledik. O an salonda çalan şarkı Dream is Destiny değildi artık, hepimizin kendi hikâyeleri doğrultusunda adını değiştirdiği bambaşka bir şarkı oluverdi Dream is Destiny. Rüyalar kaderdi belki de, bizim hikâyelerimizdi belki.

İlk ve ikinci albümden ne varsa çalmaya koyuldular. 'Beğenmediğimiz NCM şarkılarında bile "Ya bu şarkı bu kadar güzel değildi" demekten kendimizi alıkoyamadık. Bazı şarkıları uzattılar, bazı şarkılar ise normal uzunlukta çalmalarına rağmen performansın ve atmosferin güzelliği sebebiyle biz dinleyicilere kısa geldi. Einstein kulakların çınlasın dostum, bir sefer daha teorin gerçek oldu bu konserde!

Kuşkusuz, o gece orada olanlar çok şanslıydılar. Gerçek müzikle, notalarla dolu bir atmosferin ne kadar yıkıcı, bütünleştirici, kışkırtıcı ya da kırıp dökücü olabileceğini yaşayarak öğrendiler.

O gece sıkılan her nota rüyalarımızın kaderimiz olduğunu söyledi. Belki de o gece bir rüyaydı, kaderimiz ise...

Toplu Düğün Fotosu: NCM & Vecihi & Kejura

* Fotoğrafların çok kötü olduğunun farkındayız. O kadarına bakmayacaksınız artık. :)