8 Ağustos 2013 Perşembe

DUELS - Bas gitarın sesini biraz kısabilir miyiz?

Bir grubu geç keşfetmek diye bir hüzün var. Çok acı o da. Hayıflanmaya başlıyorsunuz hemen. Hatta daha da acısı keşfettiğiniz grubun dağılmış olması ya da siz keşfettikten hemen önce grubun Türkiye'de konser vermiş olması sanırım. Valla bunlar hayatı acı yönleri. Canlı olarak en çok dinlemek istediğim Howling Bells'i geç keşfettiğim için Rock'n Coke'da dinlemeyi kaçırmışımdır. Bir daha kim bilir ne zaman gelir grup artık.

Benim için benzer şeyler Duels adlı taş gibi grup için de geçerli. Grup hakkında internette pek bilgiye de rastlamadım. Grup dağılmış bile olabilir. Bilemiyorum. Son albümlerini 2008'de çıkarmışlar. Ondan sonra pek ses seda çıkmamış gruptan. Zaten grubun iki albümü var, özellikle ikinci albüm gerçekten her şarkının ayrı ayrı güzel olduğu albümlerden.
Hanginiz "bass gitarın sesini açalım abi" işareti yaptı? Fıskiyeyi kim kırdı?

Taş gibi grup. Hatta yazın ortasında karşıma çıkan en iyi şey. Hatta tam da zamanında karşıma çıktılar. Bu aralar iyiden iyiye eskilere sarmaya başlamıştım, iyi oldu Duels. Şimdi Duels'i anlatmaya koyulacağım ama pek beceremeyeceğim sanırım, hani Duels'in öylesine çok özgün bir sound'u yok. Şu grubu da andırıyor diyeceğim ayırt edici bir özelliği de yok. Ancak sound'larını kendi içinde tanımlayacak olursam, iyi bir solistin önderlik ettiği, şarkıların melodik yanlarının enerjik bir anlayışla yedirildiği bir müzik diyebilirim. Bir dakika grubun ayrıştığı bir özelliği var ki bass gitar'ın çoğu şarkıda en baskın enstrüman olması. İyi mi? Bence pek iyi değil. Bass sesi çoğu şarkıda o kadar ön planda ki, grubun çoğu güzel melodinin arkalarda kalmasına sebebiyet vermiş. Hani alakasız bir benzetme olacak ama Atoms For Peace gibi grupsan, bass'a abanabilirsin ama sen Duels'in, haddini bileceksin! Güzelim melodiler bass'ın bazen aşırı ön planda olması sebebiyle eriyip gidiyor. Zannetmeyin ki bu bass gitarı bir enstrüman olarak eleştirdiğimiz anlamına gelsin, grubun anlayışına yazık oluyor. Dur canım üzülmeyin hemen, grubun güzel sesli vokali bu durumu biraz da olsa kurtarıyor. Vokal performansı oldukça iyi, hatta epeyce iyi.

Grup hakkında demek istediğim bir nokta daha var ki, "The Last Time/ The First Time" adlı şarkılarıdır. Korkunç bir şarkı bu (Ömer Üründül stayla!) Net bir şekilde diyebilirim ki ağıt. Vokalin performansı, şarkının o eşsiz nakaratı, grubun koro halinde inlemesi. Valla korkunç bir şarkı. Bu kadar etkileneceğimi düşünmezdim bir şarkıdan. Peki bu şarkı neden bu kadar güzel? Bass'ın albümlerinde ön planda olmadığı tek şarkı sanırım. Sizi gidi ateyizler hemen atlayacaktınız değil mi? Yemezler.


Valla bu grubu dinlemenizi ısrarla öneriririm. Hatta eminim ki çoğunuzun favori grupları arasında yer alacaktır. Ah bir de bass'a bu kadar yüklenmeselerdi. Bass'ın suçu ne?

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder